دستنامه فراوری مواد معدنی و متالورژی استخراجی

   به‌طور کلی، در جاهایی که رقیق‌سازی یک نگرانی است، انفجارهای تولیدی با ضریب پودر کم و کنترل انرژی انفجاری طراحی می‌شوند تا هرگونه حرکت جانبی در طول انفجار را کاهش دهند (Crone, 1973 ؛Little & VanRooyen, 1988 ؛Davis, 1989). چنین رویکردی ممکن است حرکات ناشی از انفجار را کاهش دهد، اما میتواند تأثیر قابل توجهی بر خرد شدن و سستی سنگ بعد از انفجار داشته باشد. بنابراین، بر کارایی عملیات پایین‌دست تأثیر میگذارد. مهمتر اینکه در این روش ساده علت اصلی هدرروی و رقیق‌سازی کانه لحاظ نمی‌شود. سؤال این است که آیا این حرکت انفجاری یا عدم درک حرکت انفجار باعث هدر رفتن و رقیق شدن سنگ معدن می‌شود؟