توزیع اندازة ذرات موجود در معدن (سنگ خام)
همانطور که در شکل 4، نشان داده شده، توزیع اندازة ذرات در معدن تأثیری مستقیم بر عملکرد تجهیزات تولیدی، سنگشکنها، آسیاها و جداسازی دارد. تعیین اندازة ذرات بزرگتر به شرایط فرایند بعدی و اندازة تجهیزات بستگی دارد. تجهیزات بزرگ نسبت به تجهیزات کوچکتر میتوانند اندازة ذرات بزرگتر را تحمل کنند.
خرد شدن ریزتر سنگهای شکستهشده نهتنها سرعت حفاری بیل مکانیکی را بهبود میبخشد، بلکه هزینههای نگهداری را نیز بهدلیل فشار کمتر بر تجهیزات بارگیری کاهش میدهد. ضریب پر شدن کامیونها تحت تأثیر توزیع اندازة ذرات است. همانطور که میچاد و بلانشت3 (1995) نشان دادهاند بار کامیون بارگیریشده با ذرات ریزتر سنگ خردشده، بیشتر از کامیون بارگیریشده با ذرات درشت خردشده است. توان و توان مصرفی سنگشکن اولیه بهشدت تحت تأثیر بزرگی سنگ خام استخراجی است. الورانتا4 (1995) و الیوت، ایدر و لیواک5 (1999) نشان دادند که کاهش ذرات درشت در سنگ معدن میتواند کارایی سنگشکن را افزایش دهد.
آسیاهای نیمهخودشکن6 و خودشکن7 زمانی که با توزیع اندازة خوراک بااندازه در یک محدودة مشخص تغذیه شوند، کارآمدتر هستند. برای راهاندازی کارآمد این آسیاها در انفجار سنگ باید هدف به حداکثر رساندن تولید ریزدانهها (زیر20 میلیمتر) و به حداقل رساندن اندازة ذرات بحرانی (20 تا 100 میلیمتر) و حفظ ذرات واسطة خردایش (بالای 100 میلیمتر) در حدود 10-15 درصد (شکل 5 الف) باشد. مقدار واسطة خردایش در آسیاهای AG تأثیر بارزتری نسبت به آسیاهای SAG دارد. برای آسیاکنی کارآمد با آسیاهای AG به حدود 10 تا 15 درصد از واسطههای سنگی نیاز است، در حالی که در آسیاهای SAG، برخی از این واسطههای سنگی را میتوان با افزودن واسطههای فولادی جبران کرد. در کانیهای با شکستگی زیاد، حفظ سنگ واسطه ممکن است دشوار باشد، زیرا توسط توزیع اندازة ذرات در معدن کنترل میشود. از این رو، استراتژی انفجار در این سنگها باید با هدف افزایش ریزدانهها و حفظ واسطههای آسیا در حد امکان باشد (شکل 5 ب).
در تودهسنگهای معدنی سخت، بهطور کلی، واسطههای سنگی به اندازة کافی وجود دارند. بنابراین، با تنظیم الگوهای انفجار و تنظیمات سنگشکن اولیه، میتوان مقدار واسطة سنگی را به کمتر از 15 درصد کاهش داد (شکل 5 ج). سنگشکنهای اولیه بیشتر برای کاهش اندازة ذرات درشت سنگ معدن خام استفاده میشوند. تولید ریزدانه، تا حد امکان، در انفجار برای بهحداکثر رساندن توان آسیا سودمند است. کنترل اندازة ذرات بحرانی در حین انفجار ممکن است دشوار باشد، اما تأثیر منفی اندازة ذرات بحرانی بر راندمان آسیا را میتوان با بهینهسازی سرندها و خرد کردن قلوهسنگهای بزرگتر از دهانة سرند، با استفاده از سنگشکنهای معمولی به حداقل رساند.
بخشهای کتاب