ایجاد چنین پروفایلهای سایشی بهطور معمول، با یکی از شرایط زیر همراه است:
یکی از پیچیدگیهای طراحی محفظةسنگشکن ژیراتوری اولیه با هدف بهینهسازی عمر سایشی کل محفظة -مقعر و هسته- است. از آنجا که سایش هسته سریعتر از بدنة مقعری ساکن است، نسبت تغییرات هسته به آستر مقعر میتواند از 2:1 تا 5:1 متفاوت باشد. بهعنوان مثال، یک سنگشکن ژیراتوری سایز 60-110 دارای قطر هسته بهصورت زیر است:
طرح و تعیین ابعاد قسمتهای مرکز سریهای هسته با توجه به مجموعة بدنة مقعرِ مورد استفاده، نوع آستر و دهانة تخلیة مورد نیاز متفاوت خواهد بود. بنابراین، اندازههایی که ذکر شد، صرفاً یک نمونه است. نکتة اصلی که هنگام بهینهسازی توالی و اندازة هستة جایگزین باید در نظر گرفت، اطمینان از دهانة تخلیة مورد نیاز در هنگام نصب هسته است. در عین حال، موقعیت شفت اصلی باید در زمانی که هسته جدید است، حداقل باشد (بهعنوان مثال، در موقعیتی در محدودة 0 تا 10 درصد از حرکت عملیاتی شفت اصلی)، زیرا این امر اجازه میدهد که حداکثر خردایش در هسته به دست آید. همچنین، شفت اصلی باید در محدودة حرکت عملیاتی پایینی باشد، زیرا تحت هیچ شرایطی نباید نقطة صفر حرکت عملیاتی را به منطقة ایمنی بین نقطة صفر عملیاتی و نقطة صفر مکانیکی مطلق کاهش داد. چنین اقدامی توانایی استفاده از سیستم هیدرولیکی برای کاهش بار اضافی و حفاظت از ماشین را به خطر میاندازد.
بخشهای کتاب