با توجه به عدم حرکت دهانة ورودی، حداکثر اندازة ذرات برای یک سنگشکن فکی دو-بازویی نباید بیشتر از 60 تا 70 درصد حداقل ابعاد دهانة ورودی باشد. اما، سنگشکن تک-بازویی میتواند حداکثر اندازة خوراک 80 تا 85 درصد از حداقل ابعاد دهانة ورودی را بپذیرد. در تلاشی برای بهبود حرکت دهانة ورودی سنگشکن دو-بازویی، «کوئه-کن»1 ماشینی را معرفی کرد که در آن نقطة محوری فک متحرک به سمت بالا و جلو حرکت میکرد. اگرچه این طرح باعث بهبود حرکت شد، اما محدود شدن دهانة ورودی به داخل محفظه را باعث شد.
بررسی یک سنگشکن دو-بازویی، ویژگیهای خاصی از آن را نشان میدهد که آن را از نوع تک-بازویی متمایز میسازد. همانطور که پیشتر ذکر شد، دستگاه دو-بازویی در کاربردهای سخت استفاده میشود و این باعث تغییر جرم دستگاه میشود. بهعنوان مثال، یک دستگاه دو-بازویی «تایسونکراپ»2 1500× 2000 میلیمتر (60 × 79 اینچ) دارای جرم کلی 285000 کیلوگرم (628140 پوند) است. جهت مقایسه، یک دستگاه تک-بازویی معادل تقریباً 137000 تا 150000 کیلوگرم (302/033 تا 330/69 پوند) وزن دارد. این تفاوت جرم به این معناست که از نظر مونتاژ، نگهداری و نصب، الزامات یک سنگشکن دو-بازویی بهطور قابل توجهی متفاوت است که باید مورد توجه قرار گیرد.
همانطور که در شکل 4، مشاهده میشود، در سنگشکنهای فکی تک-بازویی از محور خارج از مرکز برای انتقال حرکت به فک متحرک استفاده میشود. بر خلاف ماشین دو-بازویی، ماشین تک-بازویی، هم نقطة محوری و هم منبع خروج از مرکز را فراهم میکند.
بهطور سنتی از ماشینهای تک-بازویی فقط برای سنگهای نرم تا نسبتاً سخت (خوراک سایشی کم تا متوسط) استفاده میشد. برای خوراک سخت و بسیار سخت، دستگاه دو-بازویی به دستگاه تک-بازویی ترجیح داده میشود.
از نظر عملکرد فرایند، سنگشکن تک-بازویی مزایایی در توان عملیاتی و بهبود حرکت در بخش ورودی دارد. این مزایا ناشی از موقعیت شفت گریز از مرکز است که درون دهانه یا درست بالای دهانة ورودی قرار دارد.
حرکت گریز از مرکز حداکثر حرکت را در دهانة ورودی فراهم میکند و حرکت القایی بعدی شکلی بیضوی دارد که محور اصلی بیضی به سمت پایین و در جهت جریان مواد تمایل دارد. جهت بیضی بهدلیل رابطة هندسی ناشی از ترکیب حرکت گریز از مرکز و محدودیت صفحة ضامن بسته به موقعیت درون محفظة خرد کردن تغییر میکند.
حرکات بیضوی توان عملیاتی و زاویة خرد شدن مناسب را فراهم میکنند، از این رو، یکی از دلایلی که ماشینهای دو-بازویی برای خوراک سخت ترجیح داده شدهاند، همین حرکت بیضی شکل است. در حال حاضر، در پیشرفتهای طراحی ماشین، سنگشکنهای تک-بازویی را بهگونهای طراحی میکنند که بتوانند نیروهای شدید را تحمل کنند و در عین حال، حرکات بیضیشکل، خردایش را بهینه میکنند، زیرا ترکیبی از توان و زاویة مناسب به آنها اجازه میدهد که برای سنگ سخت بسیار مؤثر باشند.
این حرکت بیضوی، با این حال، دارای یک جنبة منفی است. ماشینهای تک-بازویی بهطور معمول، دارای سرعت سایش دو تا چهار برابر ماشینهای دو-بازویی در شرایط خردایش یکسان هستند. چنین تفاوتی بهدلیل سایش خوراک در برابر صفحات فک ناشی از حرکت بیضوی در سنگشکن فکی تک-بازویی است. در خوراک سخت و بسیار ساینده، نرخ سایش آستر، هزینههای مربوط، و زمان از کار افتادن میتوانند عامل اصلی در انتخاب بین سنگشکن فکی تک-بازویی و دو-بازویی باشند. اِعمال محدودیت قدرت و سایندگی در سنگشکنهای فکی تکبازویی و دو-بازویی دشوار است، زیرا مدلهای مختلف سنگشکن و تولیدکنندگان دستورالعملهای مختلفی ارائه میدهند. بهطور کلی، اگر مقاومت فشاری خوراک بهطور منظم و پیوسته در محدودة مقاومت فشاری 400 مگاپاسکال یا بالاتر باشد، احتمالاً سنگشکن دو-بازویی مناسبتر خواهد بود. از نظر سایندگی، خوراک با شاخص سایش باند 0/6 یا بیشتر باعث تسریع سایش در سنگشکن فکی تک-بازویی میشود و باید گزینة دو-بازویی در نظر گرفته شود. مانند انتخاب سایر تجهیزات، یک سری ملاحظات مورد نیاز است، و افزونبر مقاومت و سایندگی، تمام ملاحظات عملکرد نیز باید در نظر گرفته شود.
بخشهای کتاب